معنی پر و پاقرص

استوار و پابرجا

پر و پا قرص

(صفت) پابرجا استوار ثابت قدم.

(اسم) پای و پر پر و پا.

(صفت) پر ممتلی: انباری پر و پیمان پر از آزوقه.

(صفت) پر ممتلی: انباری پر و پیمان پر از آزوقه.

(اسم) پر و فضول دیگر پوشال: پر و پوشال مرغ.

پر و بال

(اسم) پاچه: پر و پاچه خود را بهمه نشان میدهد. یا پر و پاچه کسی را گرفتن. بر او متغیر شدن باو آزار رساندن: پر و پاچه مردم را میگیرد.

پر و پر. [پ َ رُ پ َ / پ ِ رُ پ ِ] (اِ صوت) پِرپِر. حرکت پر (؟):
پر پروانه پی درک تف شمع بود
چونکه پر یافت بخواهد پر و پر پاریدن.
مولوی.
رجوع به پِرپِر شود.

پر و پوشال. [پ َ رُ] (اِمرکب، از اتباع) پر و دیگر فضول: پر و پوشال مرغ.

پر و پیمان. [پ ُ رُ پ َ / پ ِ] (ص مرکب، از اتباع) خانه ٔ پر و پیمان، دارای آذوقه ٔ بسیار. انباری پر و پیمان، انباری پرآذوقه و ممتلی.

پر و پا. [پ َ رُ] (اِ مرکب، از اتباع) پا: پر و پام نجس شده. || پیش آمد: خوب پر و پائی برای فلان افتاده است. چنین پر و پائی برای هیچکس نیفتاده. || بنیان محکم. اساس استوار: گفته های او پر و پائی ندارد.
- از پر و پا افتادن، آمد و رفت قطع شدن: آخر شب مردم که از پر و پا افتادند مطالعه بهتر می توان کرد.
- || سکوت و آرامش یافتن.
- || بیطاقت شدن. رجوع به پر و پای و رجوع به پا و پر شود.

پر و پیمانه. [پ ُ رُ پ َ / پ ِ ن َ / ن ِ] (ص مرکب، از اتباع) پر و پیمان.

پا و پر. [وُپ َ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) قدرت و توانائی و تاب وطاقت. (برهان). قدرت مقاومت و استقامت:
تو دادی مرا زور و آئین و فر
سپاه و دل و اختر و پا و پر.
فردوسی.
نه اسب و سلیح و نه پا و نه پر
نه گنج و نه سالار و نه بوم و بر.
فردوسی.
کسی را که یزدان نداده ست فر
نباشدش با جنگ او پا و پر.
فردوسی.
بماندند پیران بی پا و پر
بشد آلت ورزش و ساز و بر.
فردوسی.
نه گاوستم ایدر نه پوشش نه خر
نه دانش نه مردی نه پا و نه پر.
فردوسی.
بتاراج داد آن همه بوم و بر
کرا بود با او پی و پا و پر.
فردوسی.
و برای بی پا و پر رجوع به رده و ردیف آن شود. ورجوع به پای و پر شود

601